ПСІХАЛОГІЯ

Аўтар — Дзяніс Чыж

У выхадныя я пайшоў гуляць з сябрам. Яны ўзялі з сабой сына, каб падчас прагулкі адвесці яго на ўрок у секцыю ў мясцовым ДК. Майму сыну 8 гадоў, ён жыве з маці. Калі ў полі ўвагі мамы аказваецца чужы, сын пачынае капрызіць, звяртаць на сябе ўвагу.

У Доме культуры мы апынуліся за гадзіну да пачатку заняткаў, пасля чаго адбыўся цікавы дыялог маці і сына. Пры гэтым маці ўвесь час захоўвала спакой, хаця часам хацелася прымяніць да дзіцяці неадэкватныя меры выхавання:

Дзяўчына: “Ты пойдзеш з намі далей гуляць, а потым зноў прывязём? Ці ты дачакаешся, пакуль тут пачнецца занятак, і мы без цябе пагуляем?

Дзіця (стомлена): «Я не хачу выходзіць».

Дзяўчына: «Добра, тады пойдзем з Дзянісам гуляць, а ты тут пачакай пачатку заняткаў».

Дзіця (капрызліва): «Я не хачу быць аднаму, мне аднаму сумна!»

Дзяўчына: «Тады хадзем, пагуляем з намі».

Дзіця (з пачаткам злосці): «Я ж казаў табе, я стаміўся!»

Дзяўчына: “Вырашайце, што вам больш хочацца: пагуляць з намі ці пасядзець тут адпачыць. Хочам пагуляць, таму з табой сядзець не будзем».

Дзіця (гнеўна): «Я цябе нікуды не адпушчу!»

Дзяўчына: «Добра, пачакай тут, пакуль пачнуцца заняткі, пойдзем гуляць».

Нягледзячы на ​​працяглыя эмацыйныя дзеянні дзіцяці, мы выйшлі з базы адпачынку і пайшлі гуляць. Праз 2 хвіліны, калі мы былі на другім баку плошчы, маме патэлефанаваў сын. Ён прасіў даць яму грошай на гульнявыя аўтаматы, каб было чым заняцца ў чаканні.

Дзяўчына: «Добра, мы ўжо адышлі ад палацу, стаім на другім баку плошчы, падыдзі да нас, я табе грошай дам».

Дзіця выбегла з палаца, агледзелася, знайшло нас і пачало махаць рукою, каб маці ішла да яго. У адказ дзяўчына пачала махаць рукой, каб да яе прыйшоў сын. На што сын пачаў ускокваць (відаць, выяўляючы гнеў), і энергічна клікаць да сябе маці. Гэта доўжылася секунд дзесяць, пасля чаго дзяўчына адвярнулася ад сына і сказала мне: «Пойдзем». Мы адышлі і праз паўхвіліны зніклі за паваротам. Праз хвіліну раздаўся другі званок ад сына:

Дзіця (капрызліва): «Чаму ты да мяне не прыйшоў?»

Дзяўчына: “Таму што грошы патрэбныя на аўтаматы. Я сказаў вам, як вы можаце атрымаць іх ад мяне: прыходзьце да мяне і вазьміце іх. Ты не хацеў да мяне ісці, гэта твой выбар, ты сам зрабіў так, што не будзеш гуляць у слоты».

На гэтым дыялог скончыўся, і я прыйшла да высновы, што трэба часцей практыкавацца ў кіраванні дзіцячымі маніпуляцыямі. Пакуль што я эмацыянальна тузаюся ад такіх дзіцячых «выкрутасаў».

Пакінуць каментар