Закон аб жывёлах павінен распаўсюджвацца на ўсіх, а не толькі на жывёл і іх гаспадароў

Федэральнага закона аб хатніх і гарадскіх жывёл у Расіі няма. Першая, а таксама апошняя і няўдалая спроба прыняць такі закон была зроблена дзесяць гадоў таму, і з таго часу сітуацыя стала крытычнай. У людзей напружаныя адносіны з жывёламі: то жывёлы нападаюць, то самі жывёлы церпяць ад жорсткага абыходжання.

Новы федэральны закон павінен стаць канстытуцыяй жывёл, лічыць старшыня думскага камітэта па прыродных рэсурсах, прыродакарыстанні і экалогіі Наталля Камарова: у ім будуць прапісаны правы жывёл і абавязкі чалавека. Закон будзе заснаваны на Еўрапейскай канвенцыі аб абароне хатніх жывёл, да якой Расія не далучылася. У перспектыве павінна быць уведзена пасада ўпаўнаважанага па правах жывёл, як, напрыклад, зроблена ў Германіі. «Мы глядзім на Еўропу, найбольш уважліва на Англію», — кажа Камарова. «Зрэшты, пра ангельцаў жартуюць, што яны любяць сваіх катоў і сабак больш, чым дзяцей».

Новы закон аб жывёлах лабіявалі і зоаабаронцы, і простыя грамадзяне, і народныя майстры, кажа адзін з распрацоўшчыкаў праекту, старшыня Расійскага таварыства абароны жывёл «Фаўна» Ілля Блуўштэйн. Усім надакучыла сітуацыя, калі ўсё, што звязана з гарадскімі жывёламі, знаходзіцца па-за прававым полем. «Напрыклад, сёння тэлефанавала адзінокая жанчына — яе паклалі ў шпіталь у іншым горадзе, яна не можа рухацца, а яе кот быў зачынены ў кватэры. Я не магу вырашыць гэтую праблему — я не маю права ламаць дзверы і выцягваць ката», — тлумачыць Блуўштэйн.

Наталля Смірнова з Санкт-Пецярбурга не мае хатніх жывёл, але яна таксама хоча, каб закон нарэшце быў прыняты. Ёй не вельмі падабаецца, што, калі яна бегае каля свайго дома ў Калінінскім раёне, заўсёды бярэ з сабой газавы балончык – ад сабак, якія з гучным брэхам бегаюць за ёй. «У асноўным гэта не бяздомныя, а гаспадарскія сабакі, якія чамусьці без ланцужка», — кажа Смірнова. «Калі б не балончык і добрая рэакцыя, мне прыйшлося б ужо некалькі разоў рабіць уколы ад шаленства». А гаспадары сабак нязменна адказваюць ёй займацца спортам у іншым месцы.

Закон павінен замацаваць не толькі правы жывёл, але і абавязкі гаспадароў — прыбіраць за гадаванцамі, надзяваць на сабак наморднікі і ланцужкі. Прычым, паводле задумы заканадаўцаў, за гэтым павінна сачыць спецыяльнае падраздзяленне муніцыпальнай міліцыі. «Цяпер людзі думаюць, што хатнія жывёлы — гэта іх асабістая справа: колькі хачу, столькі і атрымліваю, тады і раблю», — кажа дэпутат Камарова. «Закон будзе абавязваць гуманна абыходзіцца з жывёламі і правільна іх утрымліваць, каб яны не перашкаджалі іншым людзям».

Справа ў адсутнасці не толькі законаў аб заапарках, але і зоакультуры, згодны і юрыст Яўген Чарноўсаў: «Цяпер можна завесці льва і выгульваць яго на дзіцячай пляцоўцы. З байцовымі сабакамі можна хадзіць без намордніка, не прыбіраць за імі».

Дайшло да таго, што вясной больш за палову расійскіх рэгіёнаў правялі пікеты з патрабаваннем стварэння і прыняцця законаў аб жывёлах хаця б на мясцовым узроўні. У Варонежы прапанавалі прыняць закон, які забараняе выгульваць сабак на пляжах і ў грамадскіх месцах. У Санкт-Пецярбургу плануюць забараніць выгульваць сабак дзецям да 14 гадоў, бо нават дарослы чалавек не будзе трымаць сабак некаторых парод. У Томску і Маскве хочуць звязаць колькасць хатніх жывёл з плошчай жылля. Мяркуецца нават стварэнне сеткі дзяржаўных прытулкаў для сабак паводле еўрапейскага ўзору. Таксама дзяржава хоча ўзяць пад кантроль дзейнасць ужо існуючых прыватных прытулкаў. Іх гаспадароў такая перспектыва не задавальняе.

Гаспадыня прытулку, член Грамадскага савета па справах хатніх жывёл Санкт-Пецярбурга Таццяна Шэіна лічыць, што дзяржава не павінна ўказваць, якіх жывёл трымаць у прытулку, а якіх падвяргаць эўтаназіі або адпраўляць на вуліцу. Яна перакананая, што гэта клопат таварыства ўласнікаў прытулку, над якім яна зараз працуе.

Людміла Васільева, гаспадыня маскоўскага прытулку «Алмі», выказваецца яшчэ больш жорстка: «Мы, аматары жывёл, столькі гадоў самі вырашалі праблему бяздомных жывёл, як маглі: знаходзілі, кармілі, лячылі, уладкоўвалі. , дзяржава нам нічым не дапамагала. Так што не кантралюйце нас! Калі вы хочаце вырашыць праблему бяздомных жывёл, запусціце праграму стэрылізацыі».

Пытанне рэгулявання папуляцыі бадзяжных сабак - адно з самых дыскусійных. Думскі праект прапануе абавязковую стэрылізацыю; знішчыць ката або сабаку змогуць толькі ў тым выпадку, калі спецыяльная ветэрынарная экспертыза пакажа, што жывёла цяжка хворая або небяспечная для жыцця чалавека. «Тое, што цяпер адбываецца, напрыклад, у Кемерава, дзе з гарадскога бюджэту плацяць грошы арганізацыям, якія адстрэльваюць бадзяжных сабак, недапушчальна», - жорстка кажа Камарова.

Дарэчы, у планах - стварэнне адзінай базы зніклых жывёл. Усе хатнія сабакі і каты будуць мікрачыпаваныя, каб у выпадку згубы іх можна было адрозніць ад бяздомных.

У ідэале распрацоўшчыкі закона хацелі б увесці падатак на жывёл, як у Еўропе. Напрыклад, у сабакагадоўцаў тады былі б больш дакладныя планы – за кожнага шчанюка трэба было б плаціць. Пакуль такога падатку няма, зоаабаронца Блюўштэйн прапануе абавязаць заводчыкаў падаваць заяўкі ад пакупнікоў на будучы прыплод. Сабакаводы абураныя. «Як чалавек у нашым нестабільным жыцці можа гарантаваць, што ён абавязкова возьме сабе шчанюка», - абураецца старшыня клуба заводчыкаў бультэр'ераў Ларыса Загулава. «Сёння хоча — заўтра змяніліся абставіны або няма грошай». Яе пафас: зноў жа за сабачымі справамі сочыць няхай не дзяржава, а прафесійная супольнасць сабакагадоўцаў.

У клуба Загулава такі вопыт ужо ёсць. «Калі ў прытулку ёсць «булька», — распавядае Загулава, — адтуль тэлефануюць, мы яго забіраем, звязваемся з гаспадаром — і ў пародзістага сабакі даволі лёгка вызначыць гаспадара, а потым альбо вяртаем. яго ці знайсці іншага гаспадара».

Дэпутат Наталля Камарова марыць: калі закон прымуць, расейскія жывёлы будуць жыць як у Еўропе. Праўда, з нябёсаў сыходзіць, але адна праблема ўсё ж застаецца: «Нашы людзі маральна не падрыхтаваныя да таго, што з жывёламі трэба абыходзіцца цывілізавана».

Ужо сёлета ў школах і дзіцячых садках пачнуць праводзіць спецыяльныя класныя гадзіны, прысвечаныя жывёлам, будуць запрашаць зоаабаронцаў, вадзіць дзяцей у цырк. Ідэя ў тым, што бацькі таксама будуць прасякнуты праз сваіх дзяцей. І тады можна будзе ўвесці падатак на хатніх жывёл. Каб стала як у Еўропе.

Пакінуць каментар