ПСІХАЛОГІЯ

Так, бабулі любяць песціць сваіх дзяцей…

Жыццёвыя сітуацыі:

Пасля наведвання бабулі ён стаў «псіха» дзіцем

Калі сын едзе да бабулі і дзядулі, то прыходзіць увесь расхрыстаны, псіхічны, можа вылаяцца, агрызацца: ён, бачыце, перадаецца мясцовай бабскай энергетыкай. Брат цярпеў, цярпеў, спрабаваў «разабрацца», «пагаварыць» — нічога не дапамагае. І я разам з жонкай вырашыў выключыць візіты да бабулі на год (не памятаю, колькі гадоў было майму сыну, 4 ці нешта). Бабуля злавалася і скардзілася ўсім, што «хлопчык да нас рвецца, а бацька не пускае» (хоць ніхто не спяшаўся), але дзіця даражэй брату за грамадскую думку.

І ўвогуле, брату ўсё роўна даводзіцца вельмі выразна, а часам і жорстка, пазначаць тыя межы, за якія бабуля выходзіць не павінна.

Аўтарытэт бабулі

Майму сыну 2 і амаль 3 месяцы. так бывае, што калі прыязджае бабуля, яна займаецца з сынам, г.зн. увесь час, не адыходзячы (а ў звычайныя дні ў мамы шмат спраў і яна не можа пасядзець з ім і пагуляць). У гэты час мама не патрэбна на дуле, мы становімся глухімі да просьбаў маці і жанчына становіцца на першы план, аўтарытэт маці сыходзіць. Як змяніць сітуацыю? Як рэагаваць? Бабуля стараецца ўсё рабіць як трэба, як трэба маме, АЛЕ сын думае інакш! Дапамажыце!

рашэнне

Хто ў хаце галоўны?

Галава дома — тата, у камандзіроўках — я. Бабулі і дзядулі — трэба паважаць, нават калі яны вельмі непрыемныя вам, дарагія дзеці, за нешта асабістае. Бо бабулі і дзядулі - гэта нашы мамы і таты, і калі-небудзь вы станеце татамі, а мы - бабулямі і дзядулямі. І яшчэ невядома, што пра нас падумаюць і як пакінуць ацэньваць нашы паводзіны, таму бабуль і дзядуль мы паважаем і не выхоўваем (хоць можна папрасіць не даваць два кіло цукерак адразу).

мірнае суіснаванне

Пра бабкі — бабкі — яны патрэбныя, са сваёй пестасцю. Растлумачыць дзіцяці, што з бабуляй ён можа мець зносіны па адных правілах, а з бацькамі - па іншых, проста (хоць часам і так складана) растлумачыць. Ламаць і перарабляць бабулю не трэба — гэта цэласная дарослая асоба, і яна, як і бацькі, хоча, каб дзіцяці было добра, па-свойму, па-бабску. Так што варта растлумачыць дзіцяці, з пункту гледжання доўгатэрміновай перспектывы, што стаўленне да яго ў дарослым жыцці будзе «ўсё» ....

З асабістага досьведу, у такім узросьце яшчэ мала ўпэўненасьці, што я «добрая» маці, і заўсёды здавалася, што дзіця любіць бабулю больш, а менш, чым мяне... І дзіця пачынае маніпуляваць гэтым страхам бацькоў .

Пакінуць каментар