Калі я ўпершыню з'явіўся ў хаце, ён здаўся мне такім вялікім, прасторным, і я адразу пачаў яго разглядаць. Дзе я толькі не быў! І на канапу лезла, і пад стол бегала, і за шторы заглядвала, і нават пад камоду лезла! Але аднаму было там сумна. Потым я стаў шукаць, куды б яшчэ падняцца. Пантофль мне не вельмі спадабаўся: і цесна, і на кніжнай паліцы было нязручна і цяжка.
І вось аднойчы гаспадыня мяне акуратна ўзяла і панесла ў вельмі цікавае месца – спецыяльна для кацянят. Як мне там спадабалася! Я караскаўся па розных слупах, тачыў аб іх кіпцюры, забіраўся на самы верх, а потым саскокваў на мяккую паліцу. А потым я ўбачыў дом і зазірнуў унутр. Там было так цёпла, мякка і ўтульна, што я нават перадумала выходзіць і заснула. Так я знайшоў сваё любімае месца. Людзей вельмі шмат і нельга сюды ўвайсці. А я менш за ўсіх, таму і пасяліўся тут. Прыгажосць!
Мая гаспадыня мяне ўвесь час даглядае, усё паказвае і нават расказвае. Я яе выдатна разумею! Акрамя таго, яна паказала мне мой асабісты туалет. Асабліва мне там спадабаліся беленькія шарыкі.
Я ведаю, што мая гаспадыня любіць, калі ў хаце чыста і ўтульна. АЛЕ