Казка пра рыбака і рыбку: чаму вучыць, сэнс, сутнасць

Казка пра рыбака і рыбку: чаму вучыць, сэнс, сутнасць

Казкі Пушкіна маюць глыбокі змест. Напрыклад, «Казка пра рыбака і рыбку» вучыць дзяцей таму, што зусім проста зразумець, — веры ў цуды і асуджэнні прагнасці. Але для дарослых у гэтым творы ўтоена асаблівая мудрасць, таму чытаць яго карысна ў любым узросце.

Змест і значэнне сюжэта казкі

Жывуць стары і старая ў старой халупе ля сіняга мора. Стары зарабляе на жыццё рыбалкай, а жонка цэлы дзень прадзе пражу. Аднойчы, вярнуўшыся з няўдалай рыбалкі, стары распавядае пра цудоўную рыбу, якая папрасіла адпусціць яе, абяцаючы ў адказ выканаць любыя жаданні. Ад здзіўлення, ці ад жалю стары нічога не просіць, а рыбу ў мора ні за што пускае.

У «Казцы пра рыбака і рыбку», якой вучыць дзяцей мудрая рыбка, багацце не можа даць шчасця

Пачуўшы дзіўную гісторыю свайго мужа, старая пачынае лаяць яго, патрабуючы, каб ён вярнуўся ў мора, клікала рыбу і прасіла ў яе новае карыта. Стары паслухмяна адпраўляецца да мора, каб выканаць просьбу жонкі.

Але цудоўнае з'яўленне новага карыта ў старой хаціне толькі правакуе старую. Яна пачынае прасіць усё больш і больш, не жадаючы спыняцца - новы прыгожы дом, дваранскі тытул, каралеўскі трон у падводным царстве. Калі яна патрабуе, каб рыба была на яе пасылках, яна паказвае старой яе месца – у старой халупе ля разбітага карыта.

Кожны чалавек трактуе сутнасць казкі па-свойму. Хтосьці прымярае яго да ўсходняй філасофіі, бачачы ў вобразе сквапнай старой чалавечы эгаізм, а ў старым — чыстую душу, задаволеную жыццём і пакорлівую злой волі.

Хтосьці ўяўляе Англію часоў Пушкіна, а Расея ператвараецца ў Залатую рыбку, пакідаючы брытанцаў ля разбітага карыта. Трэція прыхільнікі творчасці Пушкіна бачаць у казцы яскравы прыклад няўдалых шлюбных адносін. Яны прапануюць паглядзець на старую, каб зразумець, як нельга паводзіць сябе з добрай жонкай.

З пункту гледжання псіхалогіі казка – гэта своеасаблівы твор, які тонка характарызуе чалавечую прыроду, яе ненасытнасць, прагнасць, пакорлівасць злу, безадказнасць, беднасць.

Пакаранне за зло, якое зыходзіць ад старой, непазбежна, яна асуджана на правал у выніку няправільнага выбару жыццёвай пазіцыі. Патрабуючы для сябе выгод, старая не хоча на чымсьці спыняцца, бывае, калі ўсё даецца бясплатна. На шкоду душы, яна жадае толькі багацця і ўлады.

Неразумны чалавек, як пушкінская старая, не клапоціцца аб духоўных патрэбах, і перад смерцю ўсведамляе сваю поўную галечу, застаючыся ля разбітага карыта няздзейсненых жаданняў.

3 Каментары

  1. Кім Ёзганіні хам айцангіз яксшы былардзі лекін эртакнінг махіяці яксшы тушунарлі кіліб тушунтырылган

Пакінуць каментар