Аналіз дзіцяці адрозніваецца ад аналізу дарослага.
Аўтар, аналітык з вялікім вопытам працы з дзецьмі рознага ўзросту, вылучае два асноўных адрозненні: 1) стан залежнасці дзіцяці ад бацькоў, аналітык не можа абмежавацца разуменнем ўнутранага жыцця свайго пацыента, так як апошні ўпісваецца ў унутранае жыццё бацькоў і душэўную раўнавагу сям'і ў цэлым; 2) асноўным інструментам выражэння перажыванняў у дарослага з'яўляецца мова, а дзіця выказвае свае афекты, фантазіі і канфлікты праз гульню, малюнкі, цялесныя праявы. Гэта патрабуе ад аналітыка «асаблівых намаганняў для разумення». Перадумову паспяховага лячэння стварае методыка, якая складаецца з адказаў на мноства «тэхнічных» пытанняў (калі і колькі сустракацца з бацькамі, ці дазваляць дзіцяці забіраць малюнкі, зробленыя падчас заняткаў, як рэагаваць на яго агрэсія...).
Інстытут гуманітарных даследаванняў, 176 с.