У аснове стварэння такіх інсталяцый ляжыць спалучэнне фізічнага і псіхалагічнага момантаў.
З аднаго боку, трэба памятаць: баланс патрабуе мінімум трох кантактных кропак. У сувязі з гэтым Майкл тлумачыць: «На шчасце, кожны камень мае паглыбленні, вялікія і малюсенькія, якія дзейнічаюць як натуральны штатыў, так што камень можа стаяць вертыкальна або ўзаемадзейнічаць з іншымі камянямі».
З іншага боку, скульптару неабходна глыбокае паглыбленне ў сябе, жаданне “пазнаць” камень, уменне слухаць і чуць Прыроду.
Майкл прызнаецца, што для яго гэта яшчэ і спосаб правесці час без спажывання, у лішку якога ён бачыць адну з галоўных праблем сучаснага грамадства. «Я хацеў бы падкрэсліць, што мы стваральнікі ўласнай рэальнасці, а не пасіўныя спажыўцы», — кажа Майкл.
Іншы аспект гэтага працэсу растлумачыць нялёгка: тут важна мець не толькі цярпенне, але і ўнутраны спакой, а таксама быць псіхалагічна гатовым да таго, што ў любы момант твая скульптура можа разваліцца. Гэта вучыць пераадольваць любыя сумненні і шукаць гармонію – як унутры сябе, так і з светам Прыроды.
Майкл кажа: «Калі людзі глядзяць на маю працу, узнікае эфект сумеснага стварэння. Публіка атрымлівае энергію створаных мной каменных садоў, але ў той жа час цікавасць людзей падсілкоўвае маю творчасць».
Дакранемся таксама да дзіўнага і натхняльнага мастацтва раўнавагі, створанага рукамі Майкла Граба
Больш падрабязна аб праекце