Рэлігія сікхаў, гістарычна заснаваная ў паўночна-заходняй частцы Індыйскага субкантынента, прадпісвае сваім прыхільнікам простую і натуральную ежу. Сікхізм вызнае веру ў Адзінага Бога, імя якога ніхто не ведае. Святым пісаннем з'яўляецца Гуру Грант Сахіб, які змяшчае шмат інструкцый па вегетарыянскаму харчаванню.
(Гуру Арджан Дэв, Гуру Грант Сахіб Джы, 723).
У святым храме сікхаў Гурудвара падаюць лакта-вегетарыянскую ежу, але не ўсе прыхільнікі гэтай рэлігіі прытрымліваюцца выключна расліннай дыеты. Увогуле, сікх вольны выбіраць мясную або вегетарыянскую дыету. Як ліберальная вера, сікхізм падкрэслівае асабістую свабоду і свабоду волі: пісанне не з'яўляецца дыктатарскім па сваёй сутнасці, а хутчэй кіраўніцтвам да маральнага ладу жыцця. Аднак некаторыя канфесійныя касты лічаць адмову ад мяса абавязковым.
Калі сікх ўсё ж такі выбірае мяса, то жывёла павінна быць забіта адпаведна – адным стрэлам, без якога-небудзь рытуалу ў выглядзе доўгага працэсу, у адрозненне, напрыклад, ад мусульманскага халяля. Рыба, марыхуана і віно - забароненыя катэгорыі ў сікхізме. Кабір Джы сцвярджае, што той, хто ўжывае наркотыкі, віно і рыбу, трапіць у пекла, незалежна ад таго, колькі дабра ён зрабіў і колькі рытуалаў ён выканаў.
Усе сікхскія гуру (духоўныя настаўнікі) былі вегетарыянцамі, адмаўляліся ад алкаголю і тытуню, не ўжывалі наркотыкаў і не стрыгліся. Таксама існуе цесная сувязь паміж целам і розумам, так што ежа, якую мы ямо, уплывае на абодва рэчывы. Як і ў Ведах, Гуру Рамдас вызначае тры якасці, створаныя Богам: . Уся ежа таксама класіфікуецца ў адпаведнасці з гэтымі якасцямі: свежая і натуральная ежа - прыклад сатавы, смажаная і вострая ежа - раджас, ферментаваны, кансерваваны і замарожаны - тамас. Пазбягаюць пераядання і нездаровай ежы. Пра гэта гаворыцца ў Ады Грант.