Дзіця пайшло ў школу. Для яго гэта складаны пераходны перыяд, у які так неабходная падтрымка бацькоў. Каб не пагаршаць яго стан, вы можаце ўвесці ў сваё сумеснае жыццё просты, але эфектыўны рытуал — так, як гэта зрабіла педагог і ігропрактык Марыя Швецова.
Чаму б нам не расказаць, што сёння было добрага і цікавага? Прапаную дзецям, якія чакаюць казку перад сном. У руках я трымаю блакітнага слана. Ён будзе пераходзіць ад адной цёплай далоні да другой і слухаць усё, што назапасілася за дзень.
Не будзем забываць, што сёння нам не вельмі спадабалася. Дазвольце мне пачаць.
Расказваю сваю вэрсію сёньняшняга дня. Дзіўна — мы амаль увесь час былі разам, і ўражанні ў кожнага свае.
Дачка расказала сакрэты дваровай гульні — тыя, якія яны раней дамовіліся пакінуць пад грыфам «сакрэтна». Яна падзялілася, што настаўнік ёй вельмі не падабаецца (і з часам — цяпер я ведаю, што з гэтым рабіць). Сын зусім забыўся, як радаваўся падарунку раніцай. Я адзначыла, што мне спадабалася казка, якую ён сёння прыдумаў.
Гэты абрад з’явіўся ў нашай сям’і, калі старэйшая дачка пайшла ў школу. Я як педагог разумела, што яе адаптацыя ў новай якасці таксама вельмі залежала ад якасці нашых зносін. І замест таго, каб быць канфідэнцыйна глыбокім, ён рабіўся ўсё больш і больш фармальна сяброўскім.
Часта мам, асабліва з некалькімі дзецьмі, цікавіць толькі тое, як «накарміць-апранаць-памыць». Гэта і зразумела: жыццё зацягвае, сіл на сям'ю і якасныя зносіны застаецца ўсё менш. У нейкі момант нітка паразумення паміж бацькамі і дзецьмі пачынае абрывацца.
Важна ўсталяваць паслядоўнасць і не перапыняць, пакуль хто-небудзь не скончыць. Можна выкарыстоўваць цацку, — кажа той, у каго яна ў руках
Асабіста мне на дапамогу прыйшоў блакітны слон і наш новы рытуал. Час ад часу ў абмеркаванне ўключаюцца іншыя члены сям'і. І я рады бачыць, як:
- дзеці вучацца бачыць сітуацыю з розных бакоў: не заўсёды тое, што добра для аднаго, дакладна супадае з плюсам для іншага;
- ступень даверу павышаецца. Нават калі бацькі ўвесь дзень былі на працы, такой якаснай сувязі ўвечары цалкам дастаткова, каб не страціць сувязь;
- дзеці авалодваюць разважаннем, вучацца пераказваць падзеі. У далейшым у школе гэтыя навыкі ім вельмі спатрэбяцца.
Каб вячэрняя гутарка дала такія вынікі, трэба выконваць простыя правілы:
- Удзельнічайце ў дыскусіях з дзецьмі. Расказвайце аб сваіх поспехах і няўдачах — вядома, улічваючы ўзрост дзіцяці.
- Не варта ацэньваць высновы дзіцяці («Ну хіба гэта добра?!»).
- Адзначайце поспехі дзяцей. Напрыклад, фраза: «Мне спадабалася, якія прыгожыя літары ты сёння паспеў напісаць» можа падштурхнуць дзіцяці больш старанна вучыцца.
- Усталюйце парадак і не перапыняйце, пакуль хто-небудзь не скончыць. Можна маленькую цацку — кажа той, у каго яна ў руках.
- Не забывайце рэгулярна праводзіць дыскусіі, і тады праз тыдзень дзеці самі нагадаюць вам, што пара сабрацца разам і абмеркаваць мінулы дзень.
Гэты просты вячэрні рытуал дапаможа дзіцяці расказаць пра тое, што адбылося за дзень, усвядоміць свае пачуцці і адчуць падтрымку бацькоў і старэйшых дзяцей.