Панір - гэта від сыру, шырока распаўсюджаны ў Паўднёвай Азіі, асабліва ў Індыі, Пакістане і Бангладэш. Яго рыхтуюць шляхам згортвання гарачага малака з цытрынавым сокам, воцатам або любой іншай харчовай кіслатой. Само слова «панір» мае персідскае паходжанне. Аднак радзіма самога сыру застаецца пад пытаннем. Панір сустракаецца ў ведычнай, афгана-іранскай і бенгальскай гісторыі. Ведычная літаратура спасылаецца на прадукт, які некаторыя аўтары, такія як Санджыў Капур, інтэрпрэтуюць як форму панір. Аднак іншыя аўтары сцвярджаюць, што падкісленне малака было табу ў старажытнай індаарыйскай культуры. Ёсць спасылкі на легенды пра Крышну (складзеныя малочнымі фермерамі), у якіх згадваюцца малако, алей, топленае масла, ёгурт, але няма інфармацыі пра сыр. Грунтуючыся на тэкстах Чарака Самхіты, самае ранняе згадванне пра малочны прадукт, згорнуты ў кіслаце, у Індыі датуецца 75-300 гадамі нашай эры. Суніл Кумар трактаваў апісваны прадукт як сучасны панір. Згодна з гэтай інтэрпрэтацыі, радзімай панір з'яўляецца паўночна-заходняя частка Паўднёвай Азіі, а ў Індыю сыр прывезлі афганскія і іранскія вандроўцы. Такога ж меркавання прытрымліваецца доктар Годекар з Нацыянальнага інстытута малочных даследаванняў Індыі. Варыянты падрыхтоўкі панір вельмі разнастайныя: ад смажаных у фрыцюры да фаршаваных гароднінай. Базавая вегетарыянская індыйская кухня з панір: 1. (панір у шпінатным соусе кары)
2. (панір у соўсе кары з зялёным гарошкам)
3. (Паныр, замарынаваны ў спецыях, смажыцца ў тандыр, падаецца ў соусе з балгарскім перцам, лукам і памідорамі)
4. (панір у сметанковым соусе з памідорамі і спецыямі)
5. (панір у фрыцюры з рознымі інгрэдыентамі, такімі як лук, баклажаны, шпінат, каляровая капуста, памідоры) і многія многія іншыя стравы … Панір змяшчае даволі вялікую колькасць тлушчу і бялку, а таксама такіх мінералаў, як кальцый і фосфар. Акрамя гэтага панір змяшчае вітаміны А і D.